Description
Cele są jasno określone – ograniczenie emisji gazów cieplarnianych z gleb torfowych oraz poprawa sytuacji ekonomicznej gospodarstw rolnych. W dwóch modelowych regionach, przedstawiciele rolnictwa – Dolnosaksońskiej Izby Rolniczej oraz Państwowego Urzędu Górnictwa, Energetyki i Geologii (LBEG) – od pewnego czasu pracują nad znalezieniem optymalnych rozwiązań. W rezultacie tereny o glebach torfowych nawadniane są poprzez spiętrzanie wody w rowkach otwartych lub z wykorzystaniem systemów rurek drenarskich. Nawadnianie podziemne, nowa metoda opracowana w Holandii, polega na doprowadzaniu wody z rowów otwartych do obszarów nawadnianych za pomocą rur kanalizacyjnych. Wszystkie podmioty zgadzają się, że stosowane nawadnianie może zmniejszyć wysokie straty i zabezpieczyć produkcję paszy. Ponadto, gospodarka wodna jest dobra dla wizerunku ochrony środowiska, pomaga utrzymać obszary wiejskie i walczyć z myszami.
Możliwościom tym przeciwdziałają jednak obawy części rolników. W przypadku wypasu nawadnianych torfowych użytków zielonych konieczne jest obniżenie poziomu wody gruntowej. Ponadto rolnicy obawiają się utrzymywania wysokiego poziomu wody na łąkach, wyższych kosztów budowy infrastruktury oraz tego, że nawadnianie może być bardziej skomplikowane i zwiększać zainteresowanie ochroną przyrody niż rolnictwem na tych obszarach, a tym samym ograniczyć możliwości działalności rolniczej. Powierzchnia terenu jest nierównomierna, dlatego konieczne jest odpowiednie dostosowanie technologii zbioru.
Chociaż jest jeszcze zbyt wcześnie na konkretne rozwiązania w ramach projektów realizowanych odpowiednio do 2019 r. i 2020 r., nawadnianie podziemne już teraz staje się obiecującą metodą godzącą interesy rolnictwa i ochrony klimatu. Nieocenione są również bieżące pomiary emisji gazów cieplarnianych.
